تحلیل و توضیح فیلم The Quiet Son به فارسی خودمونی و صمیمی با لحن بامزه: خب خب، رسیدیم به فیلم جدیدمون، "پسر ساکت" یا به فرانسویِ باکلاسش "ژوئه آوِک لِ فو" (Jouer avec le feu) که میشه "بازی با آتش"! اسمش یه جورایی مرموزه، نه؟ انگار یه آتیشی زیر خاکستر داره شعله می‌کشه. داستان از این قراره که یه آقایی هست به اسم پی‌یر، ۵۰ سالشه و دو تا پسر داره. پسر کوچیکه که میره دانشگاه سوربن (چه اسم دهن پر کنی!)، پسر بزرگه یهو انگار برق سه فاز میگیرتش، میفته تو خط ایده‌های راست افراطی. حالا فکر کن، پدر و پسر، دو تا دنیای متفاوت! پدر احتمالا یه آدم معمولی با عقاید نرمال، پسر انگار زده تو خاکی و شده طرفدار گروه‌های تندرو. این وسط چی میشه؟ معلومه دیگه، خانواده به هم میریزه، روابط تیره و تار میشه، همون آتیشه که گفتم زیر خاکستر داره جون میگیره. فیلمو دو تا خواهر کارگردانی کردن، دلفین و موریل کولین. معلومه دیگه، وقتی کار دست خواهرانه باشه، احساسات و روابط خانوادگی توش پررنگ میشه. بازیگر نقش اصلی هم کسی نیست جز ونسان لندون، این بشر اصلاً یه پا اسطوره است تو سینمای فرانسه! قیافه‌ش پر از حس و حاله، نگاهش یه دنیا حرف داره. اون یکی پسر هم بنجامین ووازین بازی میکنه، جوونِ با استعدادیه، ترکیب این دو تا کنار هم خیلی کنجکاوی برانگیزه. به خصوص که داستان پدر پسریه و اختلاف عقیده هم چاشنی کار شده، مطمئنم بازی‌هاشون تو دل آدم میشینه. یه نکته جالب دیگه هم اینکه فیلم‌نامه رو هم خود همین خواهرا نوشتن، اونم بر اساس یه رمان به اسم "What You Need from the Night" از لوران پتی‌مانگن. وقتی فیلم از کتاب اقتباس میشه، معمولا یه عمق بیشتری داره، انگار یه پشتوانه داستانی قوی پشتشه. حالا این رمانه چی میگه، راستش من دقیق نخوندم، ولی از اسمش معلومه که قراره با تاریکی‌های شب و نیازهای پنهان آدما روبرو بشیم. فیلم اولین بار تو جشنواره فیلم ونیز اکران شده، اونم چه اکرانی! ونسان لندون جایزه بهترین بازیگر مرد جشنواره ونیز رو برده واسه این فیلم! یعنی چی؟ یعنی بازیش ترکونده، فیلم حسابی دیده شده و منتقدها هم خوششون اومده. جایزه ونیز هم که میدونید چقدر معتبره، اصلاً یه جورایی مهر تاییده که فیلم ارزش دیدن داره. خلاصه که "پسر ساکت" به نظر فیلمی میاد که هم داستانش جذابه، هم بازیگرای درجه یکی داره، هم کارگرداناش کاربلدن و هم یه ریشه ادبی پشتشه. تم اختلاف نسل‌ها و ایده‌های افراطی هم که این روزا خیلی داغه، مطمئناً فیلم حرفای زیادی برای گفتن داره و میتونه ما رو به فکر بندازه. من که شخصاً خیلی دلم میخواد ببینم این آتیش زیر خاکستر چی از آب در میاد و رابطه پدر و پسری تو این کش و قوس‌های سیاسی به کجا میرسه. شما هم اگه فیلم بازید، حتماً چشمتون به این فیلم باشه، احتمالاً یه تجربه سینمایی حسابی خواهید داشت.